به گزارش بخش فرهنگ ايسنا، مذاهب و فرهنگ‌هاي گوناگون در سراسر جهان به بهانه تولد، ازدواج، رسيدن به بلوغ، مرگ و .. آداب و رسوم خاص خود را برگزار مي‌كنند، آداب و رسومي كه شايد از نگاه ديگران، خشن، ترسناك، دردناك، بيهوده و سنگدلانه محسوب مي‌شوند،اما براي پيروان آن آيين به‌عنوان نوعي تقديس و پالايش روحي و معنوي نگريسته مي‌شود.
جشنواره تايپوسام در هند
«تايپوسام» يكي از جشن‌هاي آيين هندوست كه در آن افراد براي اداي احترام و نشان دادن هواخواهي خود نسبت به «موروگان» از خدايان آيين هندو بخش‌هاي مختلف بدن خود را سوراخ مي‌كنند. اين مراسم در كشورهاي ديگري با جمعيت قابل ملاحظه از قوم «تاديل» چون سريلانكا، مالزي، موريس، سنگاپور، تايلند و ميانمار نيز برگزار مي‌شود. داستانها زيادي در مورد فلسفه آغازين اين جشن مطرح است، بر اساس روايت هندو، اين جشن زادروز «موروگان» پسر شيوا و پروتي است و روزي است كه پروتي نيزه‌اي را به مورگان هديه مي‌كند و وي با آن اقدام به نابودي ديو «سوراپادمن» مي‌كند؛ و به همين دليل پيروان هندو نيز در اين روز سوراخ‌هايي در اطراف بدن و زبان خود ايجاد مي‌كنند. در طول ساليان برگزاري اين جشن مهيج‌تر، رنگارنگ‌تر و البته خونين‌تر شده و شركت كنندگان نيزه‌هايي را به صورت و سينه خود فرو مي‌كنند و حتي برخي از پيروان متعصب با بدن خونين خود واگن‌هاي بزرگي را با طناب مي‌كشند.
جنگ گوجه فرنگي توماتينا
بزرگ‌ترين جنگ گوجه فرنگي در جهان كه هر ساله در آخرين چهارشنبه ماه اوت در نزديكي شهر والنسيا در كشور اسپانيا برگزار مي‌شود و طي آن ده‌ها هزار نفر از اقصي نقاط جهان در اين جشنواره گرد هم مي‌آيند تا يكصد تن گوجه فرنگي را در يك نبرد خياباني به سوي يكديگر پرتاب كنند. درباره نقطه آغازين اين مراسم نظريه‌هاي زيادي مطرح شده است كه معروف‌ترين آن به سال 1945 بازمي‌گردد، زماني كه جوانان شهر تلاش مي‌كردند در رژه‌ي موزيسين‌ها، غول‌پيكرها و كله‌گنده‌ها جايي براي خودشان داشته باشند و به همين دليل يك دعواي تمام عيار در ميدان اصلي شهر به راه انداختند و در اين گير و دار يك بازار ميوه قرباني خشم و هياهوي جمعيت شد. مردم آن قدر به طرف همديگر گوجه‌فرنگي پرتاب كردند كه سرانجام نيروي پليس مجبور به دخالت شد و به نبرد گوجه فرنگي پايان داد. «توماتينا» در سال‌هاي اوايل دهه‌ي 1950 ممنوع بود، اما شركت‌كنندگان به اين موضوع اهميتي نمي‌دادند و حتي به قيمت دستگير شدن هم از پرتاب گوجه‌فرنگي دست برنمي‌داشتند. چند سال بعد ممنوعيت اين جشن لغو شد و تعداد شركت‌كنندگان، و البته تعداد گوجه‌فرنگي‌هاي قرباني‌شده بيشتر و بيشتر شد تا به شكل امروزي درآمد.
دستكش مورچه گلوله
اين يكي از دردناكترين رسوم در قبايل آمازون است كه اگر در اين مراسم شركت نكنيد نمي‌توانيد مرد شويد. زماني كه پسران به سن خاصي مي‌رسند به همراه پسران بالغ ديگر به درون جنگل رفته و مورچه گلوله (نوعي مورچه) مي‌يابند. نيش اين حشرات بسيار دردناك است. نام آين مورچه‌ها از آنجايي «مورچه گلوله» انتخاب شده است كه درد نيش آنها با درد اصابت گلوله به بدن مقايسه شده است. مورچه‌ها پس از جمع‌آوري با نوعي ماده مخدر گياهي به خواب مي‌روند. سپس مورچه‌ها را در حالت خواب ناشي از مواد مخدر داخل يك دستكش بافته شده قرار مي‌دهند. اين حشرات زماني كه بيدار مي‌شوند خود را محبوس در دستكش مي‌يابند و بسيار عصباني و تهاجمي هستند و در اين هنگام پسران تازه به بلوغ رسيده بايد طي 10 دقيقه اين مورچه‌ها را در دستكش نگه داشته و درد آن را تحمل كنند و بعد از 20 مرتبه تكرار اين مراسم پسران جوان ثابت مي‌كنند كه مرد شده‌اند.
سوپ با خاكستر مرده
مراسم تدفين مردگان در قبيله «يانومامي» بسيار مهم است و مردم اين قبيله مي‌خواهند از آرامش روح رفتگان خود مطمئن شوند. زماني كه يكي از افراد متعلق به اين قبيله كه در مرز ميان برزيل و ونزوئلا زندگي مي‌كنند مي‌ميرد، جسد او سوزانده مي‌شود و با مخلوط كردن پودر خاكستر استخوان‌هاي آنان با بارهنگ سوپي آماده و خورده مي‌شود. آنان معتقدند با خوردن اين سوپ روح عزيز از دست رفته‌اشان تا ابد در بدن آنان جاويدان خواهد ماند. يانومامي‌ها معتقدند اجساد همه بايد سوزانده شود چرا كه از بين رفتن جسد به روش طبيعي بسيار وحشتناك است و از سويي ديگر روح مرده اگر به داخل بدن عزيران خود نرود آزرده خواهد شد. آنها همچنين معتقدند جسد مرده بايد هرچه زودتر از بين برود؛ چراكه در غير اين صورت روح او بازمي‌گردد و پيوسته در نظر آنها ظاهر مي‌شود.
پر كردن دندان هندوها
يكي از مراسم مهم‌ترين آداب و سروم مذهب هندو پر كردن دندان است كه به‌منظور گذر از دوران بلوغ به بزرگسالي برگزار مي‌شود. اين مراسم كه شامل زنان و مردان مي‌شود حتما بايد تا قبل از ازدواج انجام شود و يا همزمان با ازدواج صورت گيرد. در سيستم هندو اين افراد با صاف كردن و پركردن دندان‌هايشان از شر تمامي نيروهاي شر نامرئي در امان مي‌مانند. آنان معتقدند كه دندان نماد شهوت، حرص، خشم، پريشاني و حسادت است كه با پر كردن آنها فرد از لحاظ فيزيكي و معنوي دچار تغيير مي‌شود.
مراسم ازدواج در قبيله تايدونگ
عروسي كردن در قبيله تايدونگ اندونزي با رسم و رسومي واقعا منحصر به فرد همراه است. شايد يكي از معروف‌ترين اين رسوم اين باشد كه داماد تا زماني كه چند آواز عاشقانه براي عروس نخواند نمي‌تواند صورت او را ببيند.
اما شايد يكي از عجيب‌ترين اين آداب اين باشد كه عروس و داماد تا سه روز پس از مراسم عروسي نبايد از حمام استفاده كنند. تايدونگي‌ها معتقدند كه رعايت نكردن رسم سه روز حمام نرفتن پس از ازدواج بدشانسي وحشتناكي براي اين زوج به همراه خواهد داشت كه شامل جدايي، ناباروري و مرگ فرزندان در سنين كم مي‌شود. بنابراين افرادي خاص براي سه روز مراقب عروس و داماد هستند و حداقل آب و غذا را در اختيار آنها قرار مي‌دهند و پس از اين مدت زوج به زندگي عادي بازمي‌گردند.
رقص با مردگان
«فاماديهانا» نام يك جشن و رسم است كه در اكثر مناطق روستايي و شهري ماداگاسكار برگزار مي‌شود اما بيشتر ميان اجتماعات قبيله‌اي رايج است. در اين مراسم تشييع جنازه، افراد مردگان خود را از دورن تابوت بيرون مي‌آورند و دوباره آنها را در پارچه‌هايي نو مي‌پيچند و با مردگان در اطراف قبر با پخش موزيك مي‌رقصند. در واقع اين مراسم اداي احترامي به مردگان و خانواده آنها پيش از رهسپار كردن مردگان به مكان دفن دائمي آنهاست. در اين مراسم بستگان فرد فوت شده بهترين لباس‌هاي خود را به تن مي‌كنند و تمامي نزديكان متوفي نيز دعوت مي‌شود. انگيزه اصلي از اين جشن و پايكوبي در هنگام دفن مردگان اين است كه آنها معتقدند فرد فوت شده به سمت خدا بازگشته و مجددا متولد شده است.
قطع كردن انگشتان
قبيله «داني»، ساكنان بومي زمين‌هاي حاصل‌خيز غرب گينه نو هستند. اعضاي اين قبيله براي نشان دادن اندوه خود در مراسم تدفين، انگشت‌هاي خود را قطع مي‌كنند و سپس صورت خود را به خاك و خاكستر آغشته مي‌كنند. آنها انگشتان خود را براي نشان دادن عشق و علاقه به كسي كه دوستش داشتند قطع مي‌كنند و نزديكان اصلي فرد فوت شده دست قطع شده خود را همراه با جنازه خاك مي‌كنند. اين عضو قطع شده نمادي از بدن و روح بازماندگان است كه همواره در كنار متوفي خواهد ماند و با او زندگي مي كند. تعداد انگشتان قطع شده يك فرد نشان دهنده اين است كه وي چند نفر را دوست داشته است و در برخي مواقع فرد براي مراسم تدفين همسرش انگشتي براي قطع كردن و اجراي مراسم ندارد!
پرتاب نوزاد
پرتاب نوزاد از ارتفاع 15 متري و گرفتن آن روي يك پارچه كه افراد اطراف آن را نگه داشته‌اند، يكي از سنت‌هايي است كه از 500 سال پيش در هند برگزار مي‌شده است. اين رسم توسط زوج‌هايي در ايالت «كاماتاكل» هند برگزار مي‌شود كه خداوند اخيرا فرزندي به آنها اعطاء كرده است. افراد معتقدند اين مراسم كه هرساله در اولين هفته دسامبر تحت تدابير شديد امنيتي برگزار مي‌شود، براي فرزندشان سلامتي، موفقيت و شانس به ارمغان خواهد آورد. هر ساله بيش از 200 كودك كمتر از 2 سال توسط والدين خود در اين مراسم به پايين پرتاب مي‌شوند.
منبع:isna.ir
بازدید:
