سازمان ملل متحد از ايران براي نحوه ميزباني از ميليون‌ها پناهنده ستايش كرده‌است. از آنجا كه افغانستان در سال‌هاي اخير بي‌ثبات تر شده و اقتصاد آن راكد است پناهندگان افغان تمايلي به بازگشت داوطلبانه به كشورشان ندارند.[۲]
رهبر ايران در سال ۲۰۱۵ اعلام كرد هر كودك در ايران فارغ از مدارك سجلي اش بايد در مدرسه پذيرفته شود. اين باعث شد ۴۸٬۰۰۰ كودك افغان فاقد مدرك شناسايي در نظام آموزشي ثبت نام كنند. كميسارياي عالي پناهندگان سازمان ملل به همراه وزارت بهداشت ايران براي ارايه مراقبت سلامت اوليه به همه پناهندگان تلاش كرده‌اند. اين مراقبت شامل واكسيناسيون، تنظيم خانواده و مراقبت مادر و كودك مي‌شود.[۴]
موج اول پناهندگان خارجي در ايران آواره‌هاي حمله شوروي به افغانستان بودند. پس از جنگ ايران و عراق موج ديگري از آوارگان از عراق به ايران رفتند. بسياري از آنان پس از حمله آمريكا به عراق به كشورشان برگشتند. در چارچوب طرح ساماندهي اتباع غيرمجاز، دولت ايران سعي در سرشماري و صدور مدارك براي پناهندگان و همچنين اخراج اتباع غيرمجاز دارد.[۵]
در قوانين ايرانقانون اصلي پناهندگي در ايران آيين‌نامه پناهندگان مصوب سال ۱۳۴۲ است.[۵]بنا بر ماده ۱ آيين‌نامه اجرايي ماده (۱۸۰) قانون برنامه سوم توسعه ايران پناهنده كسي است كه «به علت ترس موجه از اينكه به دلايل مربوط به نژاد يا مذهب، مليت يا عضويت در بعضي گروه‌هاي‌اجتماعي يا داشتن عقايد سياسي تحت شكنجه قرار گيرد. در خارج از كشور محل سكونت عادي خود بسر مي‌برد و نمي‌تواند يا به علت ترس مذكور نمي‌خواهد خود را تحت حمايت آن كشور قرار دهد.»[۶]
منبع:wikipedia
بازدید:
